Het fotoboek Donkere Duinen gaat over een gedreven amateurfotograaf die zijn beste foto’s tijdens de bezettingsjaren heeft gemaakt. Als fotograaf was hij uiterst nauwgezet bezig met het medium fotografie. In de kantlijn van zijn negatieven beschrijft hij niet alleen de sluitertijd en het diafragma, maar ook het uur van de dag, het weertype en, als een barst in de idylle, het jaartal: bijna allen tussen 1940 – 1945. Hij fotografeerde enkel het fotogenieke: vergezichten, pittoreske taferelen, stillevens en soms de lucht. Een fotograaf die door de lens kijkt, maar niet de tijd en de wereld ziet waarin hij leeft. Deze verzameling laat zien hoe een foto de werkelijkheid kan verhullen in plaats van onthullen, escapistisch kan zijn in plaats van geëngageerd.

The photo book Dark Dunes is about an enthusiastic amateur photographer who took his best pictures during the German occupation of the Netherlands. He was very meticulous in his handling of the medium of photography. Not only did he write down shutter times and aperture stops in the margins of his negatives, he also recorded the time of day, what the weather was like and what year it was: almost all between 1940 and 1945. He photographed landscapes, tulips, country lanes, and sometimes the cloudy sky. A photographer who looks through the lens without seeing the age and world that he’s living in. This series of negatives is questioning how photography can conceal the reality, instead of revealing it, and can be escapistic, instead of engaging.